မြန်မာအိမ်နီးချင်းနိုင်ငံ၏ ဘာသာရေး နိုင်ငံရေးနှင့် သမိုင်း အကြောင်း သိကောင်းစရာ

ထိုင်းနိုင်ငံတွင် များသောအားဖြင့် ထိုင်းဗုဒ္ဓဘာသာဝင်များ၊ ထိုင်းမွတ်စလင်မ်များနှင့် ထိုင်းတရုတ်များ တစ်လမ်းတည်းနေထိုင်ကြသည်။ တစ်လမ်းတည်းနေကြသော်လည်း ဘာသာရေး ပဋိပက္ခမဖြစ်ကြပါ။ တစ်လမ်းတည်းမှာဘဲ ထိုင်းဘုန်းကြီးကျောင်းများ၊၊ မွတ်စလင်မ်ဗလီများ၊ တရုတ်ဘုံကျောင်းများနဲ့ စည်ကားလျှက်ရှိကြပါသည်။

ထိုင်းနိုင်ငံတွင် လူအချင်းချင်းပေါင်းသင်းဆက်ဆံနေထိုင်ရာတွင် ထိုင်းမွတ်စလင်မ်တို့သည် အခြားဘာသာများနှင့်တန်းတူနေထိုင်နိုင်ကြသည်မှာ မြန်မာလူမျိုးများအတွက် အံ့ဩစွာတွေ့ရှိရပါသည်။

ထိုင်းနိုင်ငံသို့ အစ္စလာမ်ဘာသာရောက်ရှိလာပုံလွန်ခဲ့သော ၁၄ ရာစုနှစ်က ထိုင်းနိုင်ငံသို့ မလေးရှားကုန်သည်များရောက်ရှိလာခဲ့ပါသည်။ ထို့နောက် အီရန်နိုင်ငံမှ ကုန်သည်များ၊ ဗီယက်နမ်မှ မွတ်စလင်မ် စစ်သားများ၊ ဂျာဗားကျွန်းစွယ်မှမွတ်စလင်မ်များနှင့့် တရုတ်မွတ်စလင်မ် စစ်သည်များ သည်ရေကြည်ရာမြက်နုရာပြောင်းရွှေ့နေထိုင်သူများအဖြစ် ရောက်ရှိလာခဲ့ပါသည်။ မွတ်စလင်မ်အများစုမှာ ထိုင်းနိုင်ငံတောင်ပိုင်းတွင် ယနေ့ထိတိုင် နေထိုင်ကြသည်။

ထိုင်းနိုင်ငံတွင် မွတ်စလင်မ်လူဦးရေ ၆ သန်း ရှိပြီး ထိုင်းလူဦးရေ ၆၃ သန်း မှ ၁၀ ရာခိုင်နှုံးရှိသည်။

ပထမဦးဆုံး ထိုင်းနိုင်ငံရောက် မွတ်စလင်မ်
ဆုခိုထိုင် ဘုရင်နန်းဆက်မတိုင်ခင် မူလမလေးရှားမှ အစ္စလာမ်သာသနာသည် ထိုင်းတောင်ပိုင်း ပတ္တနီ နယ်မြေမှ တစ်ဆင့် နာရာထိဝတ်၊ ယာ့လာ၊ စသူန် နှင့် စွန်ကလာမြို့များသို့ ပြန့်နှံ့ခဲ့သည်။ စင်စစ် ထိုကာလ၌ ထိုင်းတောင်ပိုင်းသည် ထိုင်းနိုင်ငံ နှင့် မလေးတို့ ၏ အစိတ်အပိုင်းမဟုတ်ပါ။ ပတ္တနီ စူရတန်မင်းအုပ်ချုပ်ခဲ့သောနယ်မြေဖြစ်သည်။

အီရန်ကုန်သည်များ၁၇ ရာစုပတ်ဝန်းကျင်တွင် ပါရှန် ကုန်သည်များသည် ဆယာမ် နိုင်ငံသို့ (ယခင်ထိုင်းနိုင်ငံကို ဆယာမ်ဟုခေါ်သည်) ရေလမ်းခရီးနှင့်ရောက်ရှိလာကြပြီး ကျောက်ဖရယား မြစ်ကမ်းနား တစ်ဖက်ခြမ်းရှိ ထွန်ဘူရီတွင် အခြေဆိုက်နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။

ဂျာဗားကျွန်းစွယ်မှ ရွှေ့ပြောင်းလာသူများ၁၉ ရာစုအလယ်ပိုင်းတွင် ဂျဗားကျွန်းစွယ်မှ မွတ်စလင်မ်များသည် စီးပွါးရေးအရ ထိုင်းနိုင်ငံသို့ရွှေ့ပြောင်းလာခဲ့ကြသည်။ ထိုအချိန်ကာလသည် ကျူလာလွန်ကွန် ဘုရင် (လက်ရှိထိုင်းဘုရင် ဘူမိဘောလ် အဘ်ဒူလ်လရာဒေ့ချ်၏ ဘိုးတော်) လက်ထက် (မြန်မာနိုင်ငံ အင်္ဂလိပ်လက်အောက်သို့ကျဆုံးချိန်ကာလ) ဖြစ်ပြီး ထိုင်းနိုင်ငံ၏ စီးပွါးရေးမှာ ဂျာဗားအင်ဒိုများထက် ပို၍တိုးတက်မှုရှိသောအချိန်ဖြစ်သည်။

ကဗ္မောဒီးယား - ဗီယက်နမ် ရှမ် ဒေသမှ မွတ်စလင်မ် စစ်သည်များ
စထုတ္တအုပ်စုမှာ အီကသိုစရွတ် ဘုရင်မင်းလက်ထက်တွင် ၎င်းစစ်သည်များသည် ဆယာမ် (ထိုင်း) စစ်တပ်နှင့်စစ်တိုက်ပေးခဲ့ရသည်။ ထိုင်းဘုရင် ကျူလာလွန်ကွန်မင်း လက်ထက်တွင် ကဗ္မောဒီးယား - ဗီယက်နမ် ရှမ် ဒေသမှ မွတ်စလင်မ်များသည် ကျောက်ဖရယားမြစ်မှတစ်ဆင့် ထိုင်းနိုင်ငံသို့ဝင်ရောက်နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။

အာရှတောင်ပိုင်း မှ ကုန်သည်များ
အာရှတောင်ပိုင်းမှ အန္ဒိယ၊ ဘင်းဂ္ဂလားဒေ့ရှ်၊ ပါကိစ္စတန် နှင့် အာဖဂန်နိစ္စတန်တို့မှ ဖြစ်ပြီး သမိုင်းအထောက်အထားများအရ အန္ဒိယမွတ်စလင်မ် ကုန်သည်များသည် ကြွယ်ဝသူများဖြစ်ကြပြီး အယုထယာမြို့တော်တွင်နေထိုင်ကြပြီး မူလအရပ်သူများနှင့် အိမ်ထောင်ပြုပြီး စီးပွါးရေးများကိုတိုးချဲ့ခဲ့သည်။

တရုတ်စစ်သည်များ
၁၉၅၀ ခုနှစ် တရုတ်နိုင်ငံမှ ကွန်မြူနစ်ဝါဒ တရုတ်ပြည်တွင်လွှမ်းမိုးနိုင်ခဲ့သောအခါ Chiang Kai-shek ၏ ကူမင်တန်တပ်သည် ထိုင်းနိုင်ငံသို့ ဝင်ရောက်ခိုလှုံခဲ့သည်။ Chiang Kai-shek ၏စစ်သည်အများစုမှာ Hui တိုင်းရင်းသားများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏စစ်လေယာဉ်ကို ထိုင်းနိုင်ငံ မြောက်ပိုင်း ချင်းမိုင်မြို့ မဲ့စလောင်းဒေသတွင်ယခုထိရှိနေပါသည်။

မွတ်စလင်မ်အဖွဲ့အစည်းထိုင်းနိုင်ငံတွင် မွတ်စလင်မ် သာသနာရေးဝန်ကြီးရှိပါသည်။ မွတ်စလင်မ် သာသနာရေးဝန်ကြီးကို ကျူလာလာ့ချ်မွန်သရီဟုခေါ်ပြီး မွတ်စလင်မ်တို့၏မဲပေးမှုနှင့် အရွေးခံရသူဖြစ်သည်။ ထိုင်းနိုင်ငံ၏ ပထမ မွတ်စလင်မ် သာသနာရေးဝန်ကြီးမှာ Sheik Ahmad Qumi ဖြစ်သည်။

ထင်ရှားသော မွတ်စလင်မ်များ
Sheik Ahmad Qumi သည် ထိုင်းနိုင်ငံသို့ ရှီယာ မွတ်စလင်မ် ကိုယူဆောင်လာသူဖြစ်သည်။ ထိုင်းဘုရင် စွန်သမ် လက်ထက်တွင် ဆယာမ်၏ တရားရုံးကို ကြီးကဲအုပ်ချုပ်ခဲ့သောကြောင့် ဘုရင်၏နှစ်သက်ကျေနပ်မှုရကာ ကျောက် ဖ ရ ယာ ဝန်ကြီးဆုကိုချီးမြင့်ခြင်းခံခဲ့ရသည်။

အန္ဒိယမျိုးနွယ် ဒေါက်တာ ဆူရင် ဖစ်ဆူဝမ် သည် ထိုင်းတောင်ပိုင်း နခေါ်န် စရီထမရတ်မြို့သားဖြစ်ပြီး Harvard University မှ political Science M.A နှင့် Phd ဘွဲ့များကို ၁၉၇၄ နှင့် ၁၉၈၂ ခုနှစ်ကရယူခဲ့သည်။ သူသည် ထိုင်းဒီမိုကရက်ပါတီဝင်ဖြစ်ပြီး ထိုင်းနိုင်ငံရေးတွင် အရေးပါသောလူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ အခု ဒေါက်တာ ဆူရင် ဖစ်ဆူဝမ်သည် လက်ရှိ အာဆီယံ အတွင်းရေးမှူးအဖြစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်နေပါသည်။

ဝမ်းမူဟာမတ် နော်မထာသည် ထိုင်းတောင်ပိုင်း ပတ္တနီမြို့သားဖြစ်ပြီး အလွန်သစ္စာရှိသော နိုင်ငံရေးခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်း၊ အခြား ထိုင်းလွှတ်တော် အမတ်များကဲ့သို့ ငွေနှင့် ဝယ်ယူလို့မရသော လေးစားစရာကောင်းသော လူကောင်းတစ်ယောက်ဟု ဝန်ကြီးချုပ်ဟောင်းသက်ဆင် ရှင်နဝပ်ကချီးကြူးခဲ့ပါသည်။ ဝမ်းမူဟာမတ် နော်မထာသည် ပြည်ထဲရေးဝန်ကြီး နှင့် ထိုင်းပါလီမန် ဥက္ကထ အဖြစ်တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့ဘူးသည်။

ထိုင်းနိုင်ငံထုတ်ကုန် စားကုန်များကို ဝမ်းမူဟာမတ် နော်မထာ ၏ အားပေးမှုဖြင့် ဟာလာလ် အမှတ်တံစိပ်တပ်ဆင် ပြီးနောက်ပိုင်း ပြည်ပသို့မြောက်များစွာ ရောင်းချရသည့် အတွက်ကြောင့် အကျိုးကျေးဇူးများစွာကို ထိုင်းနိုင်ငံပြည်သူပြည်သားများခံစားရသည်။

ပါရှန်မျိုးနွယ် ထိုင်းမွတ်စလင်မ် ဗိုလ်ချုပ်ကြီး စွန်ထိ ဘူယာရတ်သကရင် သည် Sheik Ahmad Qumi ၏မျိုးဆက်ဖြစ်သည်။ ဝန်ကြီးချုပ်ဟောင်းသက်ဆင်အား ၂၀၀၆ ခုနှစ်က အဓမ္မ လာဘ်စားမှုမှဖယ်ရှားခဲ့သူဖြစ််ခဲ့သည်။

ထိုင်းစစ်တပ်တွင် မွတ်စလင်မ်စစ်သည်များ၊ စစ်ခေါင်းဆောင်များသည် ထိုင်းဗုဒ္ဓဘာသာဝင်များနှင့်တန်းတူ ဂုဏ်ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။

ထိုင်းဘုရင်မိသားစုနှင့် အုပ်ချုပ်ခဲ့သော အစိုးရတိုင်းသည် ထိုင်းမွတ်စလင်မ်များအား များသောအားဖြင့် လူ့အခွင့်အရေးတန်းတူပေးသည်။ အစ္စလာမ်သာသနာရေးနှင့် ယဉ်ကျေးမှုတိုးတက်ရေးကို အစိုးရဖက်မှ ကူညီပံ့ပိုးပေးခဲ့သည်။
ထိုင်းဘုရင် နန်းတက် စဉ်က ပြောခဲ့သော သစ္စာစကားမှာ '' တိုင်းပြည်ကို တရားသဖြင့်အုပ်ချုပ်မည် '' ဟူ၏။

ထိုင်းတောင်ပိုင်း Patani Region
သည်နေရာမှာ စာဖတ်သူများအနေနှင့် ထိုင်းတောင်ပိုင်း၏ မငြိမ်သက်မှုများကိုထောက်ပြနိုင်ပါသည်။

သမိုင်းစင်စစ်မှာ ယခင် ပတ္တနီ (တောင်ပိုင်းပြည်နယ် ၅ ခု ပါဝင်) သည် ထိုင်းနိုင်ငံ နှင့် မလေးတို့ ၏ အစိတ်အပိုင်းမဟုတ်ပါ။ ကိုယ့်ထီးကိုယ့်နန်း၊ ကိုယ်ပိုင်ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ ရပ်တည်ခဲ့တဲ့ စီးပွားရေးအချက်ကျ စူရတန်မင်းအုပ်ချုပ်ခဲ့ပါသည်။ လီဂေါ စူရတန်ဘုရင်၏ နန်းတော်ဟောင်းသည်ဒီနေ့ထိတိုင် ပတ္တနီ တွင်တည်ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။

ကျူလာလွန်ကွန် ဘုရင်၏စစ်တပ်အင်အားနှင့် ပတ္တနီ ဘုရင့်နန်းတော်သို့ဝင်ရောက်၍ ပတ္တနီဘုရင်အား ထို ၅ ပြည်နယ်လုံးကို ထိုင်းဘုရင်ပိုင်အဖြစ်လွှဲအပ်ပေးရန် စာချုပ်လက်မှတ်ရေးထိုးစေခဲ့သည်။ ပတ္တနီဘုရင်က မလိုက်နာခဲ့၍ နယ်မြေမလွှဲပေးပါက ပတ္တနီဘုရင်အားကွက်မျက်မည်ဟု အင်အားနည်းသူအား အကျပ်ကိုင်ခဲ့သောကြောင့် ပတ္တနီဘုရင်မှာ ပြည်နယ် ၅ ခုကို လွှဲပေးခဲ့ရပါသည်။

ထို့နောက် ဘုရင်နှင့် တောင်ပိုင်းသားများကို ထိန်းချုပ်၍ ဘန်ကောက်မြို့သို့ခေါ်လာပြီး ပတ္တနီယဉ်ကျေးမှု၊ အစားအသောက်နည်းပညာ အနုပညာများကို ထိုင်းလူမျိုးများကို သင်ခိုင်းခဲ့သည်။ ကျူလာလွန်ကွန်ဘုရင် ကွယ်လွန်သောအခါ ထိုင်းလူမျိုးများသည် ကျူလာလွန်ကွန်ဘုရင်အား ဒီနေ့ထိနတ်အဖြစ်ကိုးကွယ်ခဲ့ကြသည်။

စီးပွားရေးတိုးတက်ခဲ့သော Patani region သည် ထိုင်းနိုင်ငံလက်အောက်သို့ရောက်ပြီး စည်းပွါးရေး၊ ပညာရေးများ ဆုတ်ယုတ်နစ်နာ ကျဆင်းလာခဲ့ပြီး ပြည်သူများမှာ ဆင်းရဲလာခဲ့လေသည်။
ထိုင်းအမျိုးသားရေး လှုပ်ရှားသော ထိုင်းအစိုးရများက တောင်ပိုင်းပြည်နယ်များတွင် တောင်ပိုင်းမွတ်စလင်မ်တို့ ကိုယ်ပိုင်စကားဖြစ်သော ယာဝီ စကားသုံးစွဲမှုကို အတင်းပိတ်ပင်၊ ထိုင်းစကားကို မသင်မနေရပြဌာန်း၊ သာသနာ့ကျောင်းတွေကို ပိတ်ခိုင်း၊ ထိုင်းနိုင်ငံအတွင်း အခြားနယ်တို့မှ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်ထိုင်းလူမျိုးထောင်သောင်းများကို တောင်ပိုင်းကို အမိန့်နှင့် နေရာချထား၊ ထိုသို့ မလုပ်ဖို့ကန့်ကွက်သော တောင်ပိုင်းခေါင်းဆောင်များကို သေဒဏ်ပေး၊ စသည်ဖြင့်တို့ကို လုပ်နေသော ထိုင်းဗဟို အစိုးရတွေ မျက်စိမှိတ်နေခဲ့ပါသည်။

ထိုင်းအစိုးရမှာ အမေရိကန်နောက်လိုက်ဖြစ်ပြီး ငွေ အတွက် အမေရိကန် ခိုင်းသမျှအကုန်လိုက်နာသူများဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် ဝန်ကြီးချုပ်ဟောင်း သက်ဆင်လက်ထက်တွင် ငြိမ်းချမ်းစွာ ဆန္ဒပြနေသူ ရိုစာ ဥပုသ်စောင့်ထိန်းနေသောမွတ်စလင်မ် ၇၈ ယောက်ကိုဖမ်းစီးပြီး စစ်တပ်ကားနှင့် ထိန်းသိမ်းရာစခမ်းသို့ခေါ်ဆောင်သွားရာ လမ်းတွင် မွတ်စလင်မ်များအသက်ရှူ ကြပ်ပြီး အသက်ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည်။ သက်ဆင်သည် အမေရိကန် Bush အစိုးရနှင့်မဟာမိတ်ဖြစ်သည်။ မိမိအာဏာတည်မြဲရေးအတွက် ဥပဒေကို ပြောင်းရေးသူဖြစ်သည်။

အခုခေတ်ပို၍ဆိုးလာသည်မှာ ထိုင်းတောင်ပိုင်း မွတ်စလင်မ်များ ဆွလာသ်ဝတ်ပြုရာ ဗလီကျောင်း အနီး၌ ထိုင်းဘာသာခြားအရင်းရှင်မှ အရက်ဆိုင်ဖွင့်ခဲ့သည်။ ဤသည်ကို ဗလီဝတ်ကျောင်းနှင့်ကလေး သူငယ်များနှင့်နီး၍ မသင့်တော်သောကြောင့် အရက်ဆိုင်ကိုဖယ်ရှားပေးရန် ထိုင်းမွတ်စလင်မ်များမှ ငြိမ်းချမ်းစွာအဖန်ဖန် တောင်းဆိုခဲ့သော်လည်း အဓမ္မလဘ်လိုက်စားသော ဘာသာခြား အစိုးရအမှုထမ်းများ၏ ဥပြစ်ခါပြုမှုကိုခံခဲ့ရသည်။

ထိုင်းတောင်ပိုင်း၌ဖြစ်ပေါ်နေသော မတရားမှုများကို ထိုင်းမီဒီယာ နှင့်အစိုးရမှ ဖုံးဖိထားကြပြီး တောင်ပိုင်းသားများ၏ပေါက်ကွဲမှု၊ မိမိတို့ နယ်မြေကို မတရားအသိမ်းပိုက်ခံထားရမှုမှ လွတ်လပ်စွာကိုယ်ပိုင် အုပ်ချုပ်ရေးတောင်းဆိုမှုများကို သောင်းကြမ်းသူများအဖြစ် ထိုင်းမီဒီယာမှဖော်ပြခဲ့သည်။ မတရားမှုကို အာဏာပိုင်များမှပိတ်ပင်ထားရာ ထိုင်းတောင်ပိုင်းသားများမှာ ပို၍သာပေါက်ကွဲကုန်သည်။

* ကမ္ဘာပေါ်တွင် ညစ်ပတ်ယုတ်မာသောနည်း နှစ်နည်း ရှိပါသည်။ လူသိသူသိ လူမိုက်လို ယုတ်မာနည်းနှင့် ပညာရှိလို လူသူမသိစေပဲ စနစ်တကျယုတ်မာနည်းဖြစ်ပါသည်။ ဒုတိယနည်းက ပိုကြောက်စရာကောင်းပြီး ကြောင်သူတော်နည်းဖြစ်ပါသည်။

မြန်မာလူမျိုးများတွင် ဒီမိုကရေစီတောင်းဆိုသူများ အဖမ်းခံ၊ အသတ်ခံခဲ့ရပြီး
ထိုင်း - မြန်မာ နယ်စပ်တွင်လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းများရှိသလိုထိုင်းတောင်ပိုင်းတွင်
လည်းထိုသို့ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ကြသည်။

အထက်ပါအချက်များကို ထိုင်းမွတ်စလင်မ်လွှတ်တော်အမတ်များမှထောက်ပြခဲ့ရာ
သက်ဆင်အစိုးရက နှုတ်ပိတ်၍နေခဲ့ကြသည်။

အခု ဥပဒေကို ဦးစားပေးသော ဝန်ကြီးချုပ် အဘိစစ် ဝေ့ဂျာချီဝပ်လက်ထက်တွင် ထိုင်းတောင်ပိုင်းသားများနှင့် ပိုမိုရင်းနှီးရန် ကျိုးပမ်းခဲ့သည်။ ထိုင်းအစိုးရမှ တောင်ပိုင်းသားများအား အားပေးကျော်ငြာသည်မှာ ထိုင်းနိုင်ငံသားအားလုံးသည် မည်သည့်အရပ်ဒေသကပင်ဖြစ်စေ ကျောသား ရင်သားမခွဲခြားဘဲ ညီအစ်ကို မောင်နှမများဖြစ်သည် ဟူ၏။ ထိုင်းနိုင်ငံတွင် မည်သည့်အစိုးရဘဲတက်တက် သိမ်းပိုက်ထားသော တောင်ပိုင်းကိုတော့ ပြန်ပေးရန်အစီအစဉ်မရှိပါ။

အထက်ပါအချက်များသည် ထိုင်းနိုင်ငံရေး နှင့် သမိုင်းများ ဖြစ်ပြီး ထိုင်းနိုင်ငံ၏ အဆိုး အကောင်းနှစ်မျိုးစလုံးကို သိမြင်ရသည်။

ထိုင်းပြည်သူများအကြောင်းကို ဖော်ပြပါအံ့။

ထိုင်းပြည်သူများသည် ထိုင်းမွတ်စလင်မ်များကို မြန်မာအစိုးရကဲ့သို့ ဧည့်နိုင်ငံသားအဖြစ်ဟူ၍သော်လည်းကောင်း၊ မြန်မာလူမျိုးများကဲ့သို့ ကုလားဟူ၍ သော်လည်းကောင်း မနှိမ်ကြပါ။ ၎င်းတို့အမြင်မှန်ရှိသည်မှာ ၎င်းတို့ကိုးကွယ်သောဘုရားသည် အန္ဒိယနိုင်ငံသားဖြစ်သည်ဟူ၏။

ထိုင်းလူမျိုးများသည် မွတ်စလင်မ်များအပေါ် အမြင်ကျည်းမြောင်းမှုများ၊ တချို့မြန်မာ brutal dictator များကဲ့သို့ အွန်လိုင်းတွင်အောက်တန်းကျစွာ လူမျိုးရေး ဘာသာရေး ထိခိုက်စော်ကားခြင်းမပြုကြ၊ အာဃာသများ မကြီးကြ၍ ထိုင်းမွတ်စလင်မ်အများစုမှာ ဒီနေ့ထိတိုင် လူ့အခွင့်အရေးတန်းတူရရှိပြီး အေးဆေးစွာနေထိုင်နိုင်ကြသည်မှာ အလွန်ဝမ်းသာ ဂုဏ်ယူစရာကောင်းလေသည်။

မြန်မာနိုင်ငံတွင် ၁၉၆၀ နောက်ပိုင်း ထိုင်းနိုင်ငံကဲ့သို့ မွတ်စလင်မ် ဝန်ကြီးများမရှိတော့ပါ။ ဤသည်အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံဖြစ်သော်လည်းစိတ်ဓါတ်ရေးအရ ကွာခြားမှုများကို ထင်ရှားစွာတွေ့ရပါသည်။

မမီးမီး
အစ္စလာ့မ်ရောင်ခြည်

ကိုးကား http://muslimwiki.com/mw/index.php/Islam_in_Thailand